ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน: p& a# q0 [% C
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
* }- q0 b! Z  X. |( [  m9 I                        เทวดา        :        ใช่, m6 w' h6 G3 I5 m" Y. [$ d
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง; F9 W- h" [. D
                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์4 L$ E( S6 s6 \+ E( j
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
  H9 A  @& i5 R                        เทวดา        :        ใช่2 h) Y: T: J3 v+ i+ y
                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
) n* U% J/ `( W! p5 a$ v; G! j5 t                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)
9 q' n5 j) u2 F' {+ c$ z3 H5 k' V                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม; f# s- Q; [0 |  z) r
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่
  B) @& Z' F, A5 X/ q" ]                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี6 ^6 e" V0 [# |  d0 y
                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น
' ?  p8 K9 P3 n; R  _2 @" O/ Q  l& l* a                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา7 t8 y0 y2 r  e. g4 A
                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
5 v) N+ t/ b6 D* I: ~. n( a! C0 U                                        พอได้บุญ( Q. g% N9 z: i9 _% p/ R
                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่/ G5 z4 q1 o  z% T7 b+ a
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น7 D/ p: E, \& a0 @  b$ ?1 d
                                        สุข7 C& `: o; z0 d8 H0 F
                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
* c" M# F: V% t$ ]$ M                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง' `! z3 b/ L! M% H3 @
                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม, L5 \; Q7 T: i5 F$ g9 w
                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย5 S  B8 t* y; k1 }
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
' P' i1 n! R0 r. K$ F! s4 X                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา7 p& q" ^( f5 f, I5 t; a
                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่0 G. Y, d+ K) X8 ~0 m* h' ]
                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว8 ?4 e' F) x+ H7 \
                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้3 l3 c" T. t  f3 ~# z7 }# F
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!* z6 b& J! a7 f% n
                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
' x: ?7 ^$ o2 M/ C9 I: ~                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก8 g/ d; M; Y( r  z2 {
                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ& h. D# V. x8 D+ f' p1 n