ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
( m: f* l; k- h- P$ ^0 [& ~& L                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่% F9 T. ?8 {6 x( ?7 V4 N: O
                        เทวดา        :        ใช่5 p6 }5 P, |. G7 f
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง- u  S9 o& b3 z
                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์+ D5 o4 {5 Y% H  b
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ0 G$ [+ M8 j) ~" t4 D/ n
                        เทวดา        :        ใช่5 S" z" f) K8 r
                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
( O' v% X& g2 h$ G+ V1 @* }( g6 c  h                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)  Q) J. q4 M; A& F/ E. o- h8 t
                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม( o& f- D5 X1 Z1 q" c3 r
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่
) N4 M' D. Z" G5 }2 F! S                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี
! K) [- u: J) Z5 T6 o                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น
- g  D8 T' D: L6 [% i                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา
, \% E: I' Z1 ~# _( T                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา1 A' i  X) K$ `  z. t
                                        พอได้บุญ( Q6 h- x) o0 \0 ]8 i; F6 e" H0 L8 l0 o
                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่! _1 e2 y' ?& j" k/ _
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น, z" Z3 v3 `8 V+ h2 g1 V' V
                                        สุข
# V' u' V6 o0 g2 m                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้1 I/ u( y, o, v0 V
                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง
/ B0 Q8 L- t& I. [" Z6 }( Q                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
. F! ?- l$ B( Y# W7 F9 x" I/ u                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย
( t( n; e# u) E                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี : c, @7 O. Y) _( t( {- R( ?
                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
" X1 ]2 y6 k* z9 C9 R                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่! m  b! Z# w1 z! z" V0 a* \
                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว
; l8 l7 u; i7 [                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้1 i7 e6 y/ \, |' `% G
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
; V# T& ?! i! O) p                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
; @+ ?9 z0 z! D( r. E0 G6 w                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก
2 K7 v( A8 O0 d4 w. o3 ?3 m                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ
) I+ a8 Y5 `: a0 I+ N6 }7 e- B6 b