- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน# F: ]% V9 Q6 M2 @& k
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
3 [4 T' @3 D1 y( m& ?( [ เทวดา : ใช่
+ D" k& `4 r- l2 Z# c ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
, T" K6 R9 Q5 L4 O0 B+ F เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์# @, x( [9 i, k1 G- W7 B5 R6 L
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ w3 U4 G2 E$ b& p6 N5 q8 j" X
เทวดา : ใช่
/ T L. A; y. L! G ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน) @# Q$ O: n9 _7 p+ \
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)
6 m$ v8 f' E0 ?2 P2 \5 _ ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม, {& l- N% A. [5 V( N) t- Q- n
เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่* h% d) _3 |3 A1 B% ~
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
+ s; q$ t, K+ j3 X: Z8 t: O วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น% `3 u) G; e2 c5 d! T+ Q9 K: L
เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา
7 N7 I9 ], `0 Y( _( E2 h- p: E' I พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
6 B: | L+ K+ T& z6 N- R พอได้บุญ0 q8 d; P& n2 W4 ]5 K+ C
ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
8 P2 n& H' T/ p: j9 [% ?2 Y- o เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น
# e; s6 j9 W9 K สุข
+ Q9 q* D' X- x% I4 } ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
/ u. e$ X7 Q3 |$ W* [ บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
) n1 A. s' w1 R. l ครับ ได้รับบุญตรงไหม3 q4 l$ O7 y- \. n2 K
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย0 y R: V" @% m2 L* i9 X
ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
+ U7 v5 w/ o4 j เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
) w8 O ~6 {- {. W$ B# V# Z ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
% Y7 ?( @. Y3 O5 ]5 R ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว) H3 D% G: r0 P3 R6 T# G B8 N
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้# a n% c8 q$ B' F; ~, K$ O
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!
+ r" u0 S) Z' m. m% D เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
! T8 E7 N: ^/ S# | ^0 m8 M เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก2 F$ P7 H8 V. V4 X# J& C7 t
ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
: d# q/ w# W; v. Q( b0 ?+ L5 z& d |
|