อภัยทาน

      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (70.52 KB)

        5 m) K6 {9 N5 D, F
      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (43.89 KB)

+ q0 F. {# i' u& N0 y
              ทานมหาทานที่สูงที่สุด  คือ  อภัยทานด้วยใจจริงไม่ใช่แต่ปาก  ไม่ได้ใช้เงินสักบาท  ต้องทำด้วยใจ  เป็นความบริสุทธิ์ของดวงจิตที่คิดอโหสิกรรมไม่จองเวร
) X$ m  B7 g7 s* Y9 n& F+ f                มีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับอภัยทาน  ผมพบโดยบังเอิญโดยไม่คาดคิดมาก่อน  มีอยู่วันหนึ่งในปีพ.ศ. 2551 นี้เองมีคนรู้จักได้มาขอร้องว่าขอให้ช่วยเคลียร์กรรมให้คนๆ  หนึ่ง  เขาอยู่ที่พิจิตรประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์  และเป็นอัมพาตทั้งตัว  เหลือเพียงส่วนหัวที่พูดได้กินได้เท่านั้น  เป็นมา  7  ปีแล้วน่าสงสารมาก  พยายามรักษาตัวมานานแล้ว  เขาชื่อนายประทีป.........ผมเองก็ลองติดต่อหาว่ามีใครเป็นนายเวร  ทำให้เป็นอัมพาตอยู่หรือไม่  ก็พบมีชายคนหนึ่งมาปรากฏ  สภาพโทรมๆ  % \' L  d+ Z$ y( j5 u( S* `3 A
        ผม        :        สวัสดีครับ  ท่านทำให้นายประทีปเป็นอัมพาตหรือ9 }1 F% o: {- r. N; Z( |
        นายเวร        :        ใช่  มันเคยเป็นนายเวรข้าและทำให้ข้าเป็นอัมพาตมาก่อน
4 ~! ~# o+ O" S        ผม        :        เคยได้บุญจากนายประทีปอุทิศให้บ้างไหม
7 o7 L* ?; l7 L        นายเวร        :        ไม่เคยได้เลย; h9 m2 u* o6 f# Q+ n# s* J
        ผม        :        หิวไหม
/ P; H/ ?. R1 J        นายเวร        :        หิว0 G+ i; h3 n/ H
        ผม        :        ลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ
9 ]: O3 ?* Q  L) @7 v" F# ~                “ ขออำนาจพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าลงมาเป็นอาหาร  เสื้อผ้า  ให้กับวิญญาณที่กำลังติดต่ออยู่นี้ ”  เป็นยังไง  ได้รับบุญไหม  สบายขึ้นไหม
. Q# B/ g# @; y# h( o2 `        นายเวร        :        ได้รับแล้ว  สบายขึ้น" b$ n  y$ {- t
        ผม        :        เอาละ  เราขอคุยด้วยหน่อยนะ!  ถ้าเราสอนให้นายประทีปเขาอุทิศบุญแบบเราให้กับเธอที่เป็นนายเวร  เธอพอจะละการจองเวรได้ไหม
9 [0 k& q' K" m  U% K+ H8 H        นายเวร        :        ไม่  ไม่ยอม  (เขาพูดไปร้องไห้ไปด้วยความแค้น)  ตอนที่เราเป็นคน  ยังเป็นเด็กอยู่  พ่อก็ไม่มี  แม่ก็อาศัยเขาอยู่  จนวันนึงแม่ก็ทิ้งไป  เราเองก็อาศัยเขาอยู่  พออายุ  10  ขวบก็เป็นอัมพาตกระดิกไม่ได้  พอครอบครัวที่เราอาศัยอยู่เขาอพยพไปที่อื่น  เขาทิ้งเราไว้  จนเราอดตาย  พอตายแล้วเราจึงรู้ว่านายประทีปผู้นี้แหละที่ตอนนั้นเป็นนายเวรและนำเชื้อโรคมาใส่เราจนเราเป็นอัมพาต  เราแค้นมากจึงติดตามมาเล่นงานมันมั่ง  นี่ยังดีนะ  มันยังได้กิน  แต่เราน่ะอดจนตาย$ D: x, j$ A9 U& P2 i
        ผม        :        ชีวิตเธอน่าสงสารจัง  คงมีเวรต่อกันเยอะ  ตอนเธอตายแล้วพอหมดอายุ  เธอไปสำนักพญายมหรือเปล่า  และเห็นนรกไหม
5 E6 G& L- O7 h- D( }        นายเวร        :        เราไปสำนักพญายมมาแล้ว  ท่านผ่อนผันให้เรามาทวงเวรก่อน
7 Y0 |% m4 n7 k' F        ผม        :        รู้ไหม  ท่านให้มารับบุญจากผู้ที่ทำเธอตาย  ไม่ใช่ให้มาทำร้ายเขาอย่างนี้  พญายมท่านไม่อยากให้ใครตกนรก  ถึงผ่อนผันให้เธอมารับบุญจาก  คู่เวร# j( p; }& l% f. m
        นายเวร        :        มันไม่เคยให้บุญเรา
& E$ ]' b' d, M6 B) P        ผม        :        เขาไม่รู้เรื่อง  ก็เหมือนตอนที่เธอเป็นอัมพาตเธอ  ก็ไม่รู้เรื่องนายเวรกระทำเช่นกัน  นี่ถ้าเธอทำจนเขาตาย  เธอก็ต้องลงไปรับการสอบที่สำนักพญายม  เธอไม่กลัวตกนรกเพราะฆ่าคนหรือ
+ S% n& e9 K! b& Q+ n7 V2 [& c3 h        นายเวร        :        ไม่ยอม  ไม่ละ  ตกนรกก็ยอม  เราแค้นมาก% Q" c8 C2 d) u& t$ t, [
        ผม        :        เธอทำอะไรเขาบ้าง  ถึงได้เป็นอัมพาต
7 J5 _: T. C9 @. y  w4 \        นายเวร        :        พอมันถูกรถชน  แต่เราไม่ได้ทำนะ  นั่นมันนายเวรก่อนเราพอถึงคิวเราเป็นนายเวร  เราเอาเชื้อโรคมาใส่ที่สมองกับไขสันหลังมันแล้วกดประสาทมันไว้เหมือนที่มันทำกับเรา
1 D" D: f" j/ q* G% L/ `* a+ e- q        ผม        :        นี่  เธอรู้ไหม  ก่อนนั้นเขาทำเธอเป็นอัมพาต  พอตอนนี้เธอทำเขามั่ง  แล้วต่อไปเขาก็ต้องมาทำเธออีก  กงกรรมกงเกวียนจะจองเวรกันอยู่อย่างนี้ไม่เลิกหรือ  ที่เราให้เธอละ  ก็เพราะเรามีบุญแลกจะอุทิศบุญให้เธอจนพอใจ  หยุดจองเวรกันเพียงแค่นี้ไม่ดีหรือ  ตอนนี้เธอเป็นสัมภเวสี  ถ้ามีใจอาฆาตอย่างนี้  ต่อไปเธอก็ต้องลงนรก  มันทรมานกว่าที่เธอเป็นอัมพาตจนอดตายอีก  เคยเห็นแล้วใช่ไหมล่ะนรก  ถ้าอโหสิกรรม  รับบุญจนพอใจ  เธอก็รู้ว่าเราอุทิศบุญได้  เราสอนให้นายประทีปได้  เธอไม่อยากเป็นหรือเทวดา  จะมาเป็นผีอยู่ทำไม
/ I: m* B/ g- p  O! _7 {# l2 \        นายเวร        :        ไม่  เราแค้นมาก  เป็นผีก็เอา  ลงนรกก็เอา  ยอม% c) i, j7 M; e: V
        ผม        :        เราเสียดายโอกาสเธอจังเลย  น้อยรายนักที่เราจะติดต่ออย่างนี้  เธอมีโอกาสแล้วนะ  ถ้าเธอละโอกาสนี้แล้ว  ข้างหน้าเธอต้องลำบากแน่  ทำไม!  มีแต่ผีเขาอยากเป็นเทวดากันทั้งนั้น  เธอก็รู้ว่าต้องมีบุญ  แล้วเราก็ให้บุญเธอได้  เราเสียดายแทนเธอจัง  ขอถามเธอหน่อยเธอนับถือพระพุทธเจ้าไหม/ ?6 r) J# Q0 L8 x
        นายเวร        :        นับถือ' L9 B' C. j1 V( l
        ผม        :        เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้าไหม1 D& ]! j* ]/ V" G, }* S! C
        นายเวร        :        เชื่อ
* a/ }% \2 V5 `. O4 X* f% P4 g' ?. m' P        ผม        :        แล้วพระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องเวรต้องระงับด้วยการไม่จองเวร  อโหสิกรรมต่อกัน  ทำไมเธอไม่เชื่อ  ไหนว่าเธอนับถือพระพุทธเจ้า. n7 O7 H" p5 h/ r
        นายเวร        :        เชื่อแล้ว ๆ  ละก็ได้1 ?' x# p  e8 _6 {( Q' F
        ผม        :        ต้องละจริงนะ  อย่าพูดอย่างเดียว$ Y$ {2 a: w0 B9 K
        นายเวร        :        ละจริงๆ& j  u5 m7 J: t0 k9 e& W4 e
        ผม        :        ตกลงอยากได้บุญอะไร  ขอให้บอก  เราจะได้ให้นายประทีปทำ# X, A) I* {, o- o7 u
                                             ให้5 e% N, Q& a6 q7 c3 M
        นายเวร        :        ไม่เอาอะไรเลย  ละเฉยๆ  นี่แหละ  เดี๋ยวจะไปปฏิบัติกับพระภูมิที่บ้านนี้แหละ
" ~* D1 r6 W8 a4 G& Q& s( H        ผม        :        อ้าว!  พระภูมิเจ้าที่บ้านนั้น  เขาเก็บวิญญาณมาสอนเหมือนกัน
' n5 L$ ~) Z! d  f+ f                        หรือ- d7 q' U3 Z; J+ y/ m, j% J: o
        นายเวร        :        อ๋อ!  เห็นเขาทำกันอยู่( Q6 v) l+ P6 r$ f7 Q
        ผม        :        ตกลงไม่เอาอะไรบ้างหรือ  สังฆทานก็ได้  บุญภาวนาก็ได้  ไม่เอามั่งหรือ  แล้วเขาจะหายจากอัมพาตเลยไหม
3 e- ^5 u; c* J0 I- @0 l6 g+ t        นายเวร        :        ไม่เอาอะไร  อโหสิ!  เดี๋ยวจะปฏิบัติเอง  เดี๋ยวเอาเชื้อโรคออกให้  เลิกกดประสาทแล้ว  แต่ร่างกายเนื้อเยื่อมันยึดมา  7  ปี  รักษาเอาเองนะ  รักษาให้ไม่เป็น
. m5 x- a4 |8 J; V2 s                ครับผลบุญอภัยทานกะทันหันนั้น  เกิดปรากฏกายของนายเวรใสขึ้นทันทีจากบุญอภัยทาน  ผ่านไป  2  วันลองไปตรวจสอบดูใหม่  ปรากฏว่านายเวรผู้นี้ได้ปฏิบัติอยู่กับพระภูมิ  เดี๋ยวเดียวฐานบุญอภัยทานเขามาก  เลยลอยขึ้นไปเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกาเรียบร้อยแล้ว2 `6 Q& V# B$ F( @6 u
                ส่วนคนป่วย  บ้านเขาพอมีฐานะ  ก็ทำการรักษาด้วยยาไป
5 n5 Z0 m. }: K" U* ?( C" \0 {: q) m' @  n# Y

อ่านทีแรกเขาหน้าสงสารมาก แต่เมื่อคุณแนะนำให้เขาอภัยทานได้ ผมรู้สึกดีใจมากๆเลยครับ สาธุครับ ขออนุโมทนาสาธุครับ สาธุ

สาธุ อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วไม่อยากจองเวรใครอีกเลยค่ะ

ขออโหสิกรรมค่ะ

แต่ละเรื่องที่ ท่าน มารน้อย นำมาเล่าให้อ่านกันี้ล้วนแต่มีประโยชน์ทั้งนั้นเลยค่ะ ตอนนี้ความคับแค้นในใจของเราเองที่เคยมีอยู๋ก็ค่อยๆ จางไปทีละหน่อย แต่.....ก็ยังมีแว๊บแว๊บนะ ขอเวลาอีกหน่อยละกัน ไม่ตายไปซะก่อนคงได้อภัยให้พวกเค้าด้วยจิตอันบริสุทธิ์จริงๆ
$ j! D8 D- Q0 J6 Q: J& }4 m" cอนุโมทนา สาธุ ค่ะ

โมทนาสาธุค่ะ

สาธุครับอาจารย์ ผมมาอ่านอีกทีเลยสงสัยครับ นายเวรเขามีคิวด้วยหรือครับ และเขาสามารถทำเราได้เพียงครั้งละท่านหรือหลายๆท่านพร้อมกันได้ไหมครับ แล้วทุกๆวันนี้เราทุกคนมีนายเวรรอให้ผลกรรมเราจนนาทีสุดท้ายของชีวิติใช่ไหมครับ เราได้แต่ใช้กรรมเก่าแล้วไม่พยายามไม่ทำกรรมใหม่ใช่ไหมครับ ขออนุโมทนาบุญทุกๆบุญของทุกๆท่านด้วยนะครับ และผมขออโหสิกรรมกรรมใดที่ทำกับท่านและท่านได้ทำกับผมผมขออโหสิกรรมทั้งหมดทั้งสิ้น และขอท่านโปรดจงอโหสิกรรมให้กับกระผมด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ...สาธุ...สาธุ.....

ตอบกระทู้ ณัฐดนัย ตั้งกระทู้
: g7 g6 K: O# A  O$ `& o
/ P8 g( @  l* Q7 u4 L, E# tตอบข้อสงสัย ผมขออนุญาตตอบแบบรวบรัด นายเวรคือผู้ที่เราเคยกระทำให้เขาเดือดร้อน ทุกข์ทน ไล่กันตั้งแต่สัตว์เล็ก สัตว์กลาง สัตว์ใหญ่ จนมาถึงคน ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา ใจ  เวลาเราสร้างกรรมเราสร้างที่ละกรรม ดังนั้นนายเวรจึงเขาแถวเรียงมาทีละหนึ่ง ถามว่ามีไหมที่นายเวรมารุม ตอบเลยว่ามี เช่นเราฆ่าสัตว์แต่ละครั้งมากๆ เช่นปลามากๆในคราวเดียว หรืออีกกลุ่มหนึ่งกลุ่มของผู้ที่สร้างบุญแล้วอธิษฐานว่า "ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งนิพพานในชาตินี้" นายเวรเขาจะรีบมารุมทันทีเพราะเขากลัวว่าเขาจะตามไปแก้แค้นไม่ได้ ตามประสบการณ์ที่พบเจอมาครับ

อนุโมสาธุครับอาจารย์ สาธุครับผมได้เข้าใจมากขึ้นอีกหน่อยแล้วครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ