อภัยทาน

      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (70.52 KB)

        - X. t3 _1 r4 z' o0 h
      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (43.89 KB)

! }6 Y' u- r. E# ^' d! H" l              ทานมหาทานที่สูงที่สุด  คือ  อภัยทานด้วยใจจริงไม่ใช่แต่ปาก  ไม่ได้ใช้เงินสักบาท  ต้องทำด้วยใจ  เป็นความบริสุทธิ์ของดวงจิตที่คิดอโหสิกรรมไม่จองเวร/ o6 _! z; U2 M$ \+ H* d+ A) e
                มีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับอภัยทาน  ผมพบโดยบังเอิญโดยไม่คาดคิดมาก่อน  มีอยู่วันหนึ่งในปีพ.ศ. 2551 นี้เองมีคนรู้จักได้มาขอร้องว่าขอให้ช่วยเคลียร์กรรมให้คนๆ  หนึ่ง  เขาอยู่ที่พิจิตรประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์  และเป็นอัมพาตทั้งตัว  เหลือเพียงส่วนหัวที่พูดได้กินได้เท่านั้น  เป็นมา  7  ปีแล้วน่าสงสารมาก  พยายามรักษาตัวมานานแล้ว  เขาชื่อนายประทีป.........ผมเองก็ลองติดต่อหาว่ามีใครเป็นนายเวร  ทำให้เป็นอัมพาตอยู่หรือไม่  ก็พบมีชายคนหนึ่งมาปรากฏ  สภาพโทรมๆ  : A. k4 m- W* b
        ผม        :        สวัสดีครับ  ท่านทำให้นายประทีปเป็นอัมพาตหรือ1 i7 b0 Q8 \; g+ D
        นายเวร        :        ใช่  มันเคยเป็นนายเวรข้าและทำให้ข้าเป็นอัมพาตมาก่อน1 r. V' d1 {0 s1 `2 M5 R
        ผม        :        เคยได้บุญจากนายประทีปอุทิศให้บ้างไหม
! f, y9 ]/ A/ r& P$ a8 v! Q3 O        นายเวร        :        ไม่เคยได้เลย
4 _/ U4 v6 w3 m% A# w        ผม        :        หิวไหม& t: X- @; N5 E7 f6 f% N
        นายเวร        :        หิว; q  H& y( p6 L; G9 y* v* g3 D7 V
        ผม        :        ลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ% S5 _& v$ h1 F" Y# z3 k% q
                “ ขออำนาจพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าลงมาเป็นอาหาร  เสื้อผ้า  ให้กับวิญญาณที่กำลังติดต่ออยู่นี้ ”  เป็นยังไง  ได้รับบุญไหม  สบายขึ้นไหม9 V( R1 ]" ?/ ^* ], a* M: ]
        นายเวร        :        ได้รับแล้ว  สบายขึ้น
7 ~, }0 o4 U5 N8 C5 T1 h8 B- H        ผม        :        เอาละ  เราขอคุยด้วยหน่อยนะ!  ถ้าเราสอนให้นายประทีปเขาอุทิศบุญแบบเราให้กับเธอที่เป็นนายเวร  เธอพอจะละการจองเวรได้ไหม" |% P8 j6 r6 e
        นายเวร        :        ไม่  ไม่ยอม  (เขาพูดไปร้องไห้ไปด้วยความแค้น)  ตอนที่เราเป็นคน  ยังเป็นเด็กอยู่  พ่อก็ไม่มี  แม่ก็อาศัยเขาอยู่  จนวันนึงแม่ก็ทิ้งไป  เราเองก็อาศัยเขาอยู่  พออายุ  10  ขวบก็เป็นอัมพาตกระดิกไม่ได้  พอครอบครัวที่เราอาศัยอยู่เขาอพยพไปที่อื่น  เขาทิ้งเราไว้  จนเราอดตาย  พอตายแล้วเราจึงรู้ว่านายประทีปผู้นี้แหละที่ตอนนั้นเป็นนายเวรและนำเชื้อโรคมาใส่เราจนเราเป็นอัมพาต  เราแค้นมากจึงติดตามมาเล่นงานมันมั่ง  นี่ยังดีนะ  มันยังได้กิน  แต่เราน่ะอดจนตาย
5 }7 K+ I8 a* N# ], M+ q" }        ผม        :        ชีวิตเธอน่าสงสารจัง  คงมีเวรต่อกันเยอะ  ตอนเธอตายแล้วพอหมดอายุ  เธอไปสำนักพญายมหรือเปล่า  และเห็นนรกไหม
: s1 g% h0 ]4 X+ P9 h6 ~! ?        นายเวร        :        เราไปสำนักพญายมมาแล้ว  ท่านผ่อนผันให้เรามาทวงเวรก่อน
2 D- {: @( V+ K) Q) H2 Y/ \        ผม        :        รู้ไหม  ท่านให้มารับบุญจากผู้ที่ทำเธอตาย  ไม่ใช่ให้มาทำร้ายเขาอย่างนี้  พญายมท่านไม่อยากให้ใครตกนรก  ถึงผ่อนผันให้เธอมารับบุญจาก  คู่เวร
) q9 v3 p, A+ ~* Z; J( ~3 K: a        นายเวร        :        มันไม่เคยให้บุญเรา0 z* N+ g1 R, \$ ^. c. k, Z
        ผม        :        เขาไม่รู้เรื่อง  ก็เหมือนตอนที่เธอเป็นอัมพาตเธอ  ก็ไม่รู้เรื่องนายเวรกระทำเช่นกัน  นี่ถ้าเธอทำจนเขาตาย  เธอก็ต้องลงไปรับการสอบที่สำนักพญายม  เธอไม่กลัวตกนรกเพราะฆ่าคนหรือ; Q7 X- J' i% R* y
        นายเวร        :        ไม่ยอม  ไม่ละ  ตกนรกก็ยอม  เราแค้นมาก& U1 W% k  O( }% y7 l
        ผม        :        เธอทำอะไรเขาบ้าง  ถึงได้เป็นอัมพาต. l7 R6 D# Z& j9 Y2 k& ?3 Z
        นายเวร        :        พอมันถูกรถชน  แต่เราไม่ได้ทำนะ  นั่นมันนายเวรก่อนเราพอถึงคิวเราเป็นนายเวร  เราเอาเชื้อโรคมาใส่ที่สมองกับไขสันหลังมันแล้วกดประสาทมันไว้เหมือนที่มันทำกับเรา1 O* Y6 a0 ^3 m
        ผม        :        นี่  เธอรู้ไหม  ก่อนนั้นเขาทำเธอเป็นอัมพาต  พอตอนนี้เธอทำเขามั่ง  แล้วต่อไปเขาก็ต้องมาทำเธออีก  กงกรรมกงเกวียนจะจองเวรกันอยู่อย่างนี้ไม่เลิกหรือ  ที่เราให้เธอละ  ก็เพราะเรามีบุญแลกจะอุทิศบุญให้เธอจนพอใจ  หยุดจองเวรกันเพียงแค่นี้ไม่ดีหรือ  ตอนนี้เธอเป็นสัมภเวสี  ถ้ามีใจอาฆาตอย่างนี้  ต่อไปเธอก็ต้องลงนรก  มันทรมานกว่าที่เธอเป็นอัมพาตจนอดตายอีก  เคยเห็นแล้วใช่ไหมล่ะนรก  ถ้าอโหสิกรรม  รับบุญจนพอใจ  เธอก็รู้ว่าเราอุทิศบุญได้  เราสอนให้นายประทีปได้  เธอไม่อยากเป็นหรือเทวดา  จะมาเป็นผีอยู่ทำไม
) M% z  ]5 `1 ^" I6 o        นายเวร        :        ไม่  เราแค้นมาก  เป็นผีก็เอา  ลงนรกก็เอา  ยอม+ X, Z8 m9 |4 F/ {" `3 o$ D3 r
        ผม        :        เราเสียดายโอกาสเธอจังเลย  น้อยรายนักที่เราจะติดต่ออย่างนี้  เธอมีโอกาสแล้วนะ  ถ้าเธอละโอกาสนี้แล้ว  ข้างหน้าเธอต้องลำบากแน่  ทำไม!  มีแต่ผีเขาอยากเป็นเทวดากันทั้งนั้น  เธอก็รู้ว่าต้องมีบุญ  แล้วเราก็ให้บุญเธอได้  เราเสียดายแทนเธอจัง  ขอถามเธอหน่อยเธอนับถือพระพุทธเจ้าไหม8 |9 n2 J% b' j$ W+ Q7 B
        นายเวร        :        นับถือ/ P& {# }8 f; H/ b: J& h- J5 H
        ผม        :        เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้าไหม' W. N  p2 J7 ^  u! |$ O
        นายเวร        :        เชื่อ# a/ [7 I, e1 D! L
        ผม        :        แล้วพระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องเวรต้องระงับด้วยการไม่จองเวร  อโหสิกรรมต่อกัน  ทำไมเธอไม่เชื่อ  ไหนว่าเธอนับถือพระพุทธเจ้า, g$ G' i9 O3 q: A- z6 K- j
        นายเวร        :        เชื่อแล้ว ๆ  ละก็ได้
) w2 }4 T( m5 q/ V: E$ P3 `6 n# O, D6 J        ผม        :        ต้องละจริงนะ  อย่าพูดอย่างเดียว
& F" h( @9 c- [        นายเวร        :        ละจริงๆ, a, j  @) o5 u; U
        ผม        :        ตกลงอยากได้บุญอะไร  ขอให้บอก  เราจะได้ให้นายประทีปทำ$ \/ Q  F5 F- o! Q7 g
                                             ให้
6 j. W1 T- [( v+ G2 L        นายเวร        :        ไม่เอาอะไรเลย  ละเฉยๆ  นี่แหละ  เดี๋ยวจะไปปฏิบัติกับพระภูมิที่บ้านนี้แหละ* l7 l6 a/ ~7 }* N
        ผม        :        อ้าว!  พระภูมิเจ้าที่บ้านนั้น  เขาเก็บวิญญาณมาสอนเหมือนกัน7 `6 f2 h" ]# A5 }  f1 n. ?
                        หรือ& L6 ]3 s# I. e) A
        นายเวร        :        อ๋อ!  เห็นเขาทำกันอยู่$ s6 n! d1 o* e
        ผม        :        ตกลงไม่เอาอะไรบ้างหรือ  สังฆทานก็ได้  บุญภาวนาก็ได้  ไม่เอามั่งหรือ  แล้วเขาจะหายจากอัมพาตเลยไหม' W; T+ i9 t; P/ t
        นายเวร        :        ไม่เอาอะไร  อโหสิ!  เดี๋ยวจะปฏิบัติเอง  เดี๋ยวเอาเชื้อโรคออกให้  เลิกกดประสาทแล้ว  แต่ร่างกายเนื้อเยื่อมันยึดมา  7  ปี  รักษาเอาเองนะ  รักษาให้ไม่เป็น
; {" n4 p5 n$ ]0 v1 H                ครับผลบุญอภัยทานกะทันหันนั้น  เกิดปรากฏกายของนายเวรใสขึ้นทันทีจากบุญอภัยทาน  ผ่านไป  2  วันลองไปตรวจสอบดูใหม่  ปรากฏว่านายเวรผู้นี้ได้ปฏิบัติอยู่กับพระภูมิ  เดี๋ยวเดียวฐานบุญอภัยทานเขามาก  เลยลอยขึ้นไปเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกาเรียบร้อยแล้ว. {: }5 N2 K1 m- J) ?" q0 g
                ส่วนคนป่วย  บ้านเขาพอมีฐานะ  ก็ทำการรักษาด้วยยาไป8 Y5 X5 N& U/ S
( ~* t! X: |$ l9 b$ m( H  n

อ่านทีแรกเขาหน้าสงสารมาก แต่เมื่อคุณแนะนำให้เขาอภัยทานได้ ผมรู้สึกดีใจมากๆเลยครับ สาธุครับ ขออนุโมทนาสาธุครับ สาธุ

สาธุ อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วไม่อยากจองเวรใครอีกเลยค่ะ

ขออโหสิกรรมค่ะ

แต่ละเรื่องที่ ท่าน มารน้อย นำมาเล่าให้อ่านกันี้ล้วนแต่มีประโยชน์ทั้งนั้นเลยค่ะ ตอนนี้ความคับแค้นในใจของเราเองที่เคยมีอยู๋ก็ค่อยๆ จางไปทีละหน่อย แต่.....ก็ยังมีแว๊บแว๊บนะ ขอเวลาอีกหน่อยละกัน ไม่ตายไปซะก่อนคงได้อภัยให้พวกเค้าด้วยจิตอันบริสุทธิ์จริงๆ 9 Q( E5 @8 }8 x2 H- }! w
อนุโมทนา สาธุ ค่ะ

โมทนาสาธุค่ะ

สาธุครับอาจารย์ ผมมาอ่านอีกทีเลยสงสัยครับ นายเวรเขามีคิวด้วยหรือครับ และเขาสามารถทำเราได้เพียงครั้งละท่านหรือหลายๆท่านพร้อมกันได้ไหมครับ แล้วทุกๆวันนี้เราทุกคนมีนายเวรรอให้ผลกรรมเราจนนาทีสุดท้ายของชีวิติใช่ไหมครับ เราได้แต่ใช้กรรมเก่าแล้วไม่พยายามไม่ทำกรรมใหม่ใช่ไหมครับ ขออนุโมทนาบุญทุกๆบุญของทุกๆท่านด้วยนะครับ และผมขออโหสิกรรมกรรมใดที่ทำกับท่านและท่านได้ทำกับผมผมขออโหสิกรรมทั้งหมดทั้งสิ้น และขอท่านโปรดจงอโหสิกรรมให้กับกระผมด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ...สาธุ...สาธุ.....

ตอบกระทู้ ณัฐดนัย ตั้งกระทู้
$ h% q/ U" O0 ~- Z8 j: P; b9 S3 P# f) P* S* c1 n
ตอบข้อสงสัย ผมขออนุญาตตอบแบบรวบรัด นายเวรคือผู้ที่เราเคยกระทำให้เขาเดือดร้อน ทุกข์ทน ไล่กันตั้งแต่สัตว์เล็ก สัตว์กลาง สัตว์ใหญ่ จนมาถึงคน ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา ใจ  เวลาเราสร้างกรรมเราสร้างที่ละกรรม ดังนั้นนายเวรจึงเขาแถวเรียงมาทีละหนึ่ง ถามว่ามีไหมที่นายเวรมารุม ตอบเลยว่ามี เช่นเราฆ่าสัตว์แต่ละครั้งมากๆ เช่นปลามากๆในคราวเดียว หรืออีกกลุ่มหนึ่งกลุ่มของผู้ที่สร้างบุญแล้วอธิษฐานว่า "ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งนิพพานในชาตินี้" นายเวรเขาจะรีบมารุมทันทีเพราะเขากลัวว่าเขาจะตามไปแก้แค้นไม่ได้ ตามประสบการณ์ที่พบเจอมาครับ

อนุโมสาธุครับอาจารย์ สาธุครับผมได้เข้าใจมากขึ้นอีกหน่อยแล้วครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ