ฝันของผมภาค 2

	ต่อมาก็ฝันอีกฝันว่าไปวัดท่าซุง ที่วัดมีงานอะไรก็ไม่รู้ ในศาลา 12 ไร่ คนเต็มวัดเลยผมเห็นหลวงพ่อนั่งอยู่ตรงพระประธานที่ศาลา แต่ผมเดินโต๋เต๋ ๆอยู่ข้างหลังหลวงพ่อ สักพักก็มียายคนหนึ่ง จับแขนผมไปต่อแถวข้างหลังแกบอกว่า "ไอ้หนู มานี่ ผมก็ไปยืนในแถว เดินไปสักพักก็เห็นในหลวงรัชกาลที่ 9นั่งอยู่ข้างหลังพ่อ แต่หันหน้าออกมาทางทิศทางด้านขวาในมือของในหลวงมีเศียรครู อะไรสักอย่างอยู่แล้วคนที่ต่้อแถวก็จะไปรอครอบเศียรครูกับในหลวงพอครอบเสร็จก็ไปรับน้ำมนต์ที่หลวงพ่อประพรมให้ พอถึงคิวผมในหลวงก็ยิ้มให้ผม แล้วก็ค่อย ๆ ครอบเศียรครูให้ผม ผมดีใจน้ำตาไหลเลยในฝันนะ มีความสุขจังเลย พอไปถึงหน้าหลวงพ่อหลวงพ่อก็หัวเราะเหมือนกับที่ฝันครั้งแรกเลย แล้วก็เอาที่เคาะน้ำมนต์มาเคาะห์หัวผม ตั้งหลายที เคาะไปหัวเราะไป แล้วก็มาอีกฝันหนึ่งตอนนั้นสงสัยในอารมณ์ของฌาน 4 ว่าตอนที่กายทิพย์เคลื่่อนออกจากร่างมันเป็นยังไง ก็นอนภาวนาเหมือนที่เคยทำเพียงแต่วันนั้นจากพุทธโธก็เปลี่ยนเป็น นะมะ พะทะ ก็ภาวนาไปสักพักก็หลับไป มาตื่นอีกทีตอนตี 4 ที่รู้ว่าตี 4 ก็เพราะว่า จิตมันบอกแต่ตายังหลับอยู่ พอจิตมันบอกว่า ตี 4 เอง จิตมันก็ภาวนาต่ออาการทางกายรู้ทุกอย่าง แต่มันเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่นพอภาวนามันเป็นคำว่า พุทธ ยังไม่ทันจะโธ รู้สึกว่า วูปไปแล้วก็เหมือนกับมาอยู่อีกที่หนึ่ง ในห้องห้องหนึ่งแต่ภาพมันไม่ชัดเจนแจ่มใสซะทีเดียว แต่ก็เห็นว่าอะไรเป็นอะไรก็เห็นหลวงพ่อนั่งขัดสมาท เอาขาขวาทับขาซ้ายเหมือนที่เห็นในรูปที่วัดนั่นแหล่ะ หลวงพ่อก็หัวเราะอีกแล้วแล้วก็พูดกับผมว่า สองร้อย ๆ  ผมก็ถามว่า อะไรครับ สองร้อยๆ ท่านก็พูดอีกว่า สองร้อยๆ แล้วผมก็แบมือดู มันมีจุดสีแดงเต็มมือไปหมดผมก็ถามว่า อะไรครับ ท่านก็ว่าอีก สองร้อย ๆ แล้วผมก็ตื่น แบบสะดุ้่งตื่นมายังจำภาพฝันได้ดี เหมือนไปมาจริงๆ แล้วจิตมันก็บอกตัวเองว่า นี่ไงอารมณ์ของฌาน 4 ที่หลวงพ่อให้ฝึกกัน ให้เป็นปรกติ เวลาจะใช้ให้รวบรวมสมาธิจิตเข้าฌาน 4 ได้ทัีนที แล้วมันก็มีคำว่า อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง แต่หลังจากนั้ิน มันก็ไม่เคยทำได้อีกเลยหรือเพราะเวลาทำจะตั้งใจมากเกินไปก็ไม่รู้ เด่วนี้เลยปล่อยไปตามสบาย ๆไม่คิดอะไรทั้งนั้น แต่จากที่หลวงพ่อบอกว่า่ สองร้อยๆ นั้นก็ให้บังเอิญว่า อีกสองวัน หวยมันจะออก ผมก็เล่นหมากฮอสอยู่กับเพื่อนเล่นๆ  อยู่ ภาพหลวงพ่อที่พูดว่า สองร้อยๆ  มันก็ลอยมาในหัวแต่ผมก็เหมือนกับไม่สนใจ จนวันที่หวยมันออก ผมก็ไปเดินดูที่แผงเล่น ๆก็เห็นเลขท้าย 200 เต็มไปหมด ไม่มีใครเอา ผมก็ไม่เอาด้วยเหมือนกันไม่รู้ว่าคิดยังไง แต่ไปซื้อเลขอื่นแทน คือคิดว่าที่ฝันนั้นอาจจะเป็นอุปาทาน พอ 4 โมงเย็น นั่งฟังวิทยุอยู่ "เลขท้ายสามตัว ครั้งที่ 3 เลขที่ออก ...200 ผมได้ยินก็แว๊ปที่จิตเลย เอาแล้วกรูโดนเข้าแล้ว วิ่งเข้าบ้านไปกราบหลวงพ่อทันที ขอขมาที่ไม่เชืิ่อในฝันทีนี้รู้เลยว่า หลวงพ่อสงเคราะห์แล้วแต่ความโง่มันยังเต็มกบาลอยู่เลยอดทั้งหมดก็คือฝันของผมที่ไม่เคยได้พบหลวงพ่อตอนท่านยังมีชีวิตเลยสักครั้งแต่ทุกวันนี้ท่านก็นั่งอยู่ในใจผมตลอดเวลา และทำให้ผมมั่นใจในพระนิพพานและตัดอวิชาทิ้งไปได้ที่ว่า ขอพระนิพพาน จะขอกันทำไมในอนาคตกาลเมื่อไหร่ล่ะ อนาคตกาลมันจะหมดสักทีก็ลัดมันซะชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายก็จบกัน จะไปได้หรือไม่ได้ถึงหรือไม่ถึงก็ไม่รู้ล่ะ รู้แต่ว่า นิพพานชาติปัจจบันทุกครั้งไปที่อธิษฐาน.