ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน5 Z4 u' h7 I5 ^6 ]% P2 \4 ?0 T
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
. F  @. o, q2 m+ Y                        เทวดา        :        ใช่
, y0 h$ q0 @. ]' O* O                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง" E* d3 m/ A, a1 z5 d% `
                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์
" v& _5 ]# p0 g9 P1 ~1 ^- Y                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
8 {( g0 u, D6 {% S                        เทวดา        :        ใช่7 K$ Q' H2 d' J
                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน5 {- G4 f* D$ a: [9 i$ W
                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)9 S: W% W( \" e- I* @
                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
9 o* |$ D# D( d0 B                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่
6 l0 K& U& r* |3 F2 ]                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี/ r  e( c% D1 z( K7 B, [
                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น
% U6 E& p' N5 n) T  C9 _2 g% ]                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา
. G2 F% h7 N1 s: Z                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา2 ?8 b' S3 {, G$ h! J
                                        พอได้บุญ
7 ]$ ?& v! R% s6 o9 s2 N. d                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่
7 }* i2 K0 l# {& F' s; n* R6 g                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น
  ~, {6 x* A( W4 Y                                        สุข
& C6 E& e" p, I                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้! }- m6 g! Y7 o, F# L$ R
                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง
* L3 ?# H+ E9 N: ~                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
* p$ }2 |1 \; r' E                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย, g, N  @5 G# Z) e3 _
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
! t5 U/ m- W2 g                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา0 o! u8 [: w; X. Z
                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่/ O4 H: ~6 \, `3 x0 I
                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว! N5 d: h+ g$ [. [$ |& B' C% O
                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้
1 |& b5 U5 X9 s# @4 v- s. b                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!3 U, D6 t& g& d' ^) n
                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ  h/ e. e7 M+ q( V' T# B
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก# K! C/ W2 S8 A: |( Y  o
                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ
$ _; R4 O: _$ V0 Y& P* h4 Q4 e

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะ

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า