หลอง (ยุ้ง) ข้าวล้านนาโบราณ บนยอดดอย วัดพระพุทธบาทตากผ้า
กุฏิพระโสภณวชิรธรรม บนยอดดอย วัดพระพุทธบาทตากผ้า คุณพ่ออินตา-คุณแม่กัลยา จันทร์ชาติ อุทิศแด่ พระโสภณวชิรธรรม เมื่อวันที่ ๑๐ มกราคม ๒๕๓๑
คำสอนครูบาพรหมา พฺรหฺมจกฺโก วัดพระพุทธบาทตากผ้า
“จิตของเรานี้เป็นใหญ่อยู่ในตัวของเรา
เป็นสิ่งสำคัญ เป็นหัวหน้า
คนเรานี้ถ้าใจดี กายวาจาก็จะพลอยดีไปตามกัน
ถ้าจิตใจไม่ดี กายวาจาก็จะพลอยไม่ดีไปด้วย
จงจำไว้ว่า ใจเป็นสิ่งสำคัญ
ศีล สมาธิ ปัญญา จะตั้งอยู่มั่นก็ต้องอาศัย
มูลฐานอันสำคัญ คือ “จิต”
สุภาษิตของครูบาพรหมา พฺรหฺมจกฺโก วัดพระพุทธบาทตากผ้า
๑. เวลาทำบุญทำทานอะไรที่ไหนก็ดี อย่าโมโหอย่าทะเลาะเบาะแว้ง อย่าทำให้กิเลสเกิด ต้องให้ทานด้วยความบริสุทธิ์ คือ ให้มีศรัทธาที่ประกอบด้วยความรู้ เรียกว่า “สัทธาญาณสัมปยุต” คือ มีความศรัทธาประกอบด้วยปัญญาอันบริสุทธิ์จึงทาน
๒. ศีลหรือศีลกถา คนเราทั้งหลายจะเป็นดีมีคุณค่า จะสวยจะงาม ต้องมีศีล ถ้าขาดจากศีลแล้ว จะเป็นคนดีไม่ได้ จะมีคุณค่าไม่ได้ จะสวยจะงามไม่ได้ ต้องการสวยงาม ต้องมีศีล เราต้องการความดีความงาม ต้องการให้กายวาจาใจของเรามีคุณค่า
๓. ทุกๆ คน จึงควรทำคุณงามความดี ตลอดทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เป็นเด็ก ก็อย่าเกียจคร้านในการเรียนหนังสือ ตั้งใจศึกษาเล่าเรียน ให้มีความรู้ความเฉลียวฉลาด ความสามารถ เป็นผู้ใหญ่แล้ว ก็จงตั้งตัวตั้งตนให้ดี มีความขยัน มีความประหยัด ให้คบแต่คนดี รู้จักประมาณในการใช้จ่าย ถ้าเป็นผู้เฒ่าผู้แก่แล้ว ก็เตรียมตัวเพื่อทำคุณงามความดีให้ยิ่งกว่าเด็กๆ และคนหนุ่มทั้งหลาย
๔. ควรคิดถึงนรกในปัจจุบัน ที่เรียกว่า “นรกในใจ” ให้มาก อย่าให้บาปเกิดขึ้นในใจเราได้ ให้รักษาใจให้บริสุทธิ์ อย่าให้เศร้าหมองด้วยบาปอกุศล ก็มีทุคติคืออบาย เป็นที่ไปบังเกิดเที่ยงแท้แน่นอนไม่ต้องสงสัย
๕. เมื่อคนเราไม่รู้ไม่เข้าใจ ซึ่งการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว ก็มีกิเลสเกิดขึ้น เมื่อกิเลสเกิดขึ้นแล้ว ก็เป็นเหตุให้ทำกรรม เมื่อทำกรรมอย่างหนึ่งอย่างใดแล้ว ก็ย่อมจะได้รับผลคือ วิบากกรรม
๖. มนุษย์เราทั้งหลายที่เกิดมาโลกนี้ ย่อมเป็นไปตามกรรม มีกรรมเป็นของตนทุกคน กรรม คือ การกระทำ ใครกระทำอย่างใด ก็ได้รับอย่างนั้น ผู้ทำย่อมได้รับและเสวยผลกรรมนั้น ใครจะหลีกเว้นหรือแบ่งปันคนอื่นไม่ได้
๗. กรรม แปลว่า “การกระทำ” จะร้ายจะดี จะสุขจะทุกข์ ย่อมเกิดมาแต่กรรม ฉะนั้นท่านจึงกล่าวว่า “กมฺมุนา วฺตติโลโก” สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
๘. การทำบาปหรือการทำบุญ จะทำในที่ลับหรือที่แจ้ง หรือใครไม่รู้ไม่เห็น ก็ตัวของเราใจของเรารู้เห็นเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ก็กล่าวได้ว่า ที่ลับไม่มีในโลกนี้
๙. สาธุชนผู้ปรารถนาจะไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์ ควรทำจิตใจให้บริสุทธิ์ผ่องใส ด้วยคุณงามความดี ให้เป็นสวรรค์ดิบ คือ “สวรรค์ในอก” เสียก่อน
๑๐. คำว่าบุญหรือปุญญะนี้ แปลว่า “ชำระ” คือ การชำระกาย วาจา ให้บริสุทธิ์ สะอาด ปุญญะหรือบูรณะ แปลว่า “เต็ม” คือ ใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณงามความดี ใจเต็มพร้อม และพร้อมที่จะทำให้เป็นประโยชน์โสตถิผลแก่ตนและเผื่อแผ่ให้แก่คนอื่น
๑๑. บุญนี้จะเกิดจะมีขึ้นได้ ต้องอาศัยวัตถุที่ตั้งเกิด และศรัทธาความเชื่อความเลื่อมใส พร้อมความเพียร ปัญญาความรอบรู้เป็นทุนเดิม
๑๒. เมื่อได้ทำบุญแล้ว ก็อย่าได้ปรารถนาเอาโชคเอาลาภอย่างนั้นอย่างนี้ ซึ่งเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับตัณหา ผิดความประสงค์ในทางพระพุทธศาสนา ถ้าจะปรารถนา ก็จงปรารถนาแต่พระนิพพานสิ่งเดียวเท่านั้นแหละ จึงจะเป็นการดี
๑๓. ชีวิตนี้สั้นนัก ไม่มีอะไรแน่นอน จงเริ่มต้นทำความดี
๑๔. สละความฟุ่มเฟือยเสียบ้าง เพื่อสร้างอนาคต
๑๕. ตอนต้นสู้ทนทุกข์ จะได้สุขเมื่อตอนท้ายปลายมือ ฯฯ
การเดินทางมาวัดพระพุทธบาทตากผ้า ขอจบการเดินทางด้วยคำสอนและสุภาษิตของครูบาพรหมา พฺรหฺมจกฺโก (พระสุพรหมยานเถร) และภาพบรรยากาศวิวทิวทัศน์บนยอดดอยวัดพระพุทธบาทตากผ้า สวัสดีค่ะ 
