แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"

 

   

ค้นหา
ดู: 3066|ตอบ: 7
go

เทวดาตกสวรรค์ [คัดลอกลิงค์]

Rank: 1

         06lre.jpg
+ G* `: E2 g$ k8 T  D1 {# L" x, U           จากมนุษย์ธรรมดาเราสามารถปฏิบัติตน จนกลายเป็นเทพหรือเทวดาในเวลาร่างมนุษย์ดับสูญแล้วนั้นไม่ยาก ที่ว่าไม่ยากนั้นก็คือ การกระทำแต่ความดีนั่นเอง ดังนั้นทุกคนสามารถไปเกิดเป็นเทวดาได้ไม่ยากนัก แต่หากเป็นเทวดาอยู่แล้วตกจากสวรรค์ลงสู่นรกนั่นน่ะยากกว่า แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีซะเลยทีเดียว ดังเรื่องราวที่ผมจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้$ R- y" s1 Z% e+ Z7 S
        บางท่านคงเคยได้อ่านเรื่องกรรมของคนตัดไม้ทำลายป่าที่ผมได้เขียนไปแล้ว แต่อาจจะมีบางท่านที่ไม่เคยอ่าน ผมขอเล่าโดยย่อ ๆ ก็แล้วกัน ในครั้งที่ผมหาข้อมูลเรื่องคนตัดไม้ทำลายป่านั้นเป็นบาปไหม ด้วยความสงสัย ผมจึงกำหนดสมาธิลงไปในนรก เพื่อหาข้อมูลมาเขียนหนังสือ ผมกำหนดสมาธิสักครู่ก็ได้พบกับดวงจิตดวงหนึ่งกำลังถูกนายนิรยบาลสองคนกำลังเลื่อยร่างกายให้เป็นท่อน ๆ โดยมีส่วนแขน 2 ข้าง ท่อนขา 2 ท่อน ตรงลำตัวอีก 1 ท่อนก็รวมเป็น 5 ท่อน ต่อจากนั้นนายนิรยบาลก็นำชิ้นส่วนเมื่อสักครู่มาใส่เตาเผา โผล่ออกมาเฉพาะช่วงหัว  นายนิรยบาลก็เผาจนร่างของชายวัย 60 ปีดำเป็นถ่าน นายนิรยบาล จึงนำตัวออกมาจากเตา นำน้ำมาพรมลงบนตัวของชายผู้นั้น เหมือนมายากล ร่างของชายคนนั้นกลับมารวมร่างกันดังเดิม แต่ไม่สมบูรณ์นักพอมองว่าเป็นคน และกลับไปถูกลงโทษเหมือนดังเดิม วนไปวนมา ผมได้มีโอกาสสอบถามจนรู้ว่าแกชื่อ “สม” เป็นคนเผาถ่านหาเลี้ยงชีพ สาเหตุที่แกลงมายังนรกแล้วถูกลงโทษ เพราะแกขโมยตัดไม้ของหลวงมาเผาถ่าน ผมเองได้ช่วยเหลือแกให้ไปรับบุญบนสวรรค์ ผมช่วยเหลือแล้วก็สบายใจ คิดว่าแกคงพ้นทุกข์จากนรกแล้ว ผมก็ลืมๆ ไป ต่อมาอีกประมาณ 3-4 เดือน ผมได้กลับมาอ่านเรื่องราวที่ผมเขียนขึ้น เมื่ออ่านมาถึงเรื่องคนตัดไม้ทำลายป่าจบลง ผมเกิดความสงสัยขึ้นมาว่า คนที่ผมช่วยไว้ตอนนี้มีสภาพเป็นเช่นไร ผมจึงกำหนดจิต เพื่อขอพบกับดวงจิตที่ผมได้ช่วยไว้ก็ปรากฏเป็นภาพของนายนิรยบาล 2 นาย กำลังใช้ท่อนไม้ขนาดข้อมือ ยาวประมาณ 3 ฟุต ทุบตีไปที่ร่างของชายคนหนึ่งที่อยู่ในท่ายืนกางแขน กางขา ข้อมือ ข้อเท้าถูกมัดด้วยโซ่ ผมถึงกับงง อ้าว ! ทำไมเป็นเช่นนั้นหละ ก็แกไปอยู่บนสวรรค์เรียบร้อยแล้วนี่ ทำไมถึงมาถูกลงโทษในนรกได้เนี่ย เมื่อเป็นดังนี้ สิ่งแรกที่ผมทำคือ อุทิศบุญให้แก่นายนิรยบาลโดยอธิษฐานว่า “ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งมายังนายนิรยบาลนี้ด้วยเทอญ” ผมอธิษฐานอยู่ 3 ครั้ง นายนิรยบาลจึงหยุดทุบตีและหันมายิ้มกับผมเป็นการทักทาย ต่อจากนั้นผมจึงอธิษฐานอุทิศบุญให้แก่ “ลุงสม” โดยอธิษฐานเหมือนตอนอุทิศบุญให้แก่นายนิรยบาล อธิษฐานอยู่ 3 ครั้ง   โซ่ที่พันธนาการอยู่ตรงมือและเท้าก็หลุดออกและหายไป ผมจึงขออนุญาตนายนิรยบาล เพื่อขอคุยกับลุงสม     นายนิรยบาลก็อนุญาต ผมจึงได้คุยกับลุงสม
) X" O1 b0 I, M0 o/ Qผม : “สวัสดีลุงจำผมได้ไหม”- l+ M( }) }5 K2 r. I
ลุงสม : “จำได้สิ เอ็งเป็นคนช่วยลุงไว้”
  Q* M. A8 N8 ~" X5 V* uผม : “ตอนนั้นลุงขึ้นบนสวรรค์แล้วนี่”1 T3 z! {8 t8 j  P
ลุงสม : “ใช่ ลุงขึ้นบ้างบนแล้ว”
# Q2 ~  u% G) R% P1 ~ผม : “แล้วลุงมาอยู่ในนรกได้อย่างไร”: P1 [3 g; ]$ f. k/ q
ลุงสม : “ตอนนั้นลุงอยู่ข้างบนดีๆ ก็ตกลงมาอยู่ที่นี่เลย”
5 U9 A. S4 V1 n5 C. F* Pผม : “ตอนลุงอยู่ข้างบนลุงอยู่นานไหม”
- `+ t* ^- L. B1 oลุงสม : “ไม่นาน ปะเดี๋ยวเดียว”
/ \/ [$ z3 g2 Q* Uผม : “ลุงมัวทำอะไรอยู่ล่ะ”" r7 ]0 p/ h# m/ ~
ลุงสม : “ลุงกำลังสนุกสนานกับนางฟ้ายังชมสวนดอกไม้อยู่เลย ข้างบนมีแต่ของสวย ๆ”
9 S( |7 s# t$ N1 kผม : “ลุงมัวเพลินกับสวรรค์จนลืมปฏิบัติใช่ไหม”
& y  L) Q/ V1 g/ z! Vลุงสม : “ใช่แล้ว”" f7 ~) v4 y3 t) s( c- Q
ผม : “แสดงว่าตอนเป็นมนุษย์ไม่ได้ทำบุญไว้เลยใช่ไหม”! Q4 ?5 ^0 D4 t# L: n
ลุงสม : “ใช่แล้ว ตอนเป็นคนลุงก็เหมือนชาวบ้านทั่วๆ ไปก็กินเหล้า เมายา ฆ่าปลา ฆ่าไก่ ตามเรื่อง จำได้ไปทำบุญที่วัดตอนหนุ่ม ๆ 2-3 หนมั้ง”! j/ T- `$ ~, `4 u! V
ผม : “แสดงว่าลุงก็ทำบุญไว้ไม่มาก จึงอยู่บนสวรรค์ไม่ทันถึงวันเลย”2 K( ]" K: M1 L7 q5 K$ ^% \6 S% X
ลุงสม : “ใช่แล้ว”
1 i0 t0 s# r5 [! @ผม : “แล้วลุงมายังนรกนี่ด้วยโทษอะไร”
! T: g5 }6 V7 d4 h' cลุงสม : “ฆ่าสัตว์”+ d6 ~# |* G" C& u& p- {! P
ผม : “เลยต้องถูกทุบตีอย่างนี้”
( m! I0 U9 {, z8 o6 D* N2 g9 Dลุงสม : “ใช่”
* E* {) I! Q) ?ผม : “ผมช่วยคราวนี้จะมาลงนรกอีกไหม”
' d8 k0 ?7 B6 U: ~, D" H/ Y; `+ {ลุงสม :  “ไม่แล้ว กลัวแล้ว ถ้าขึ้นข้างบนได้ละไม่กลับมาอีกแล้ว”6 O- m5 v  B0 o
ผม : “ถ้าเช่นนั้นลุงก็สำนึกผิดได้แล้วใช่ไหม”# l% q, U( P, w, y  A8 ~6 p$ q
ลุงสม : “ใช่ สำนึกผิดแล้ว”- q3 \7 V8 r; ]% @
ผม : “ผมจะช่วยลุงแล้วนะ เตรียมตัว ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้ามาถึงลุงสมด้วยเทอญ”
" K$ ]$ Y8 m4 a: ]* A1 G( c* [ผมอธิษฐานอยู่ 3 ครั้ง ลุงสมก็เปลี่ยนเป็นชุดขาวสะอาดตา ต่อจากนั้นผมอธิษฐานอีก 2 ครั้ง ลุงสมก็ขึ้นไปอยู่สวรรค์ชั้น 1 จาตุมหาราชิกาเป็นที่เรียบร้อย เป็นอันว่าผมต้องช่วยลุงสมถึง 2 ครั้ง เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจผมก็ไม่ลืมขอบคุณนายนิรยบาลทั้งสองท่าน  และสิ่งที่ผมลืมไม่ได้คือ อุทิศบุญให้แก่ท่านพญายมราช เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณท่าน
6 x! I! S% ~/ y7 b3 n5 L7 C        จากเหตุการณ์นี้ทำให้ผมเข้าใจเรื่องความเสื่อมในโลกธรรม 8 มีลาภเสื่อมลาภ มียศเสื่อมยศ มีสรรเสริญมีนินทา มีสุขมีทุกข์ อย่างผู้ที่อยู่บนสวรรค์ มัวแต่สุขจนลืมตนเองว่ามันไม่เที่ยงแท้ก็เลยตกลงมาสู่ดินแดนแห่งความทุกข์ดังเรื่องราวที่เล่ามา' c  j) I" M, @; j

$ s; A1 M! V8 C5 u

Rank: 1

ประมาทไม่ได้จริงๆครับ สาธุครับ
' Y' _: C  S0 u. b- x

Rank: 1

ประมาทไม่ได้เลยจริงๆ..

Rank: 1

ขออนุโมทนาบุญกับคุณมารน้อยด้วยนะครับ คุณนี้มีเมตตาจริงๆนะครับ ถ้าคนทุกๆคนเป็นแบบนี้หมดก็คงดีมากเลยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุครับ

Rank: 1

โมทนาสาธุทุกบุญกุศลของคุณด้วยค่ะ สาธุๆ

Rank: 1

สาธุค่ะ

Rank: 1

ตอบกระทู้ จิดาภา ตั้งกระทู้
+ ^3 F! R9 W2 w: N9 M! ~, |4 c! W$ ?4 n* a: X7 E
ขอบคุณสำหรับการติดตามครับ

Rank: 1

สาธุ ขออนุโมทนาในกุศลคุณมารน้อยด้วยค่ะ
‹ ก่อนหน้า|ถัดไป

สมาชิกที่เพิ่งอ่านหัวข้อนี้

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถตอบกลับ เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก

แดนนิพพาน ดอท คอม

GMT+7, 2025-5-3 18:46 , Processed in 0.035349 second(s), 16 queries .

Powered by Discuz! X1.5

© 2001-2010 Comsenz Inc. Thai Language by DiscuzThai! Team.