- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีคำถามอยู่คำหนึ่งที่ผมถูกถามแล้วผมต้องครุ่นคิดอยู่นานจึงเขียนออกมาเป็นเรื่องราวได้ คำถามที่ว่าก็คือมีวิญญาณของคนไทยเท่านั้นหรือที่ตกนรก เพราะผ่านทีไรก็เห็นแต่คนไทย เป็นคำถามที่ตั้งข้อสงสัยให้ผมอยู่ตลอดว่า ชาวต่างประเทศ เขาตกนรกหรือขึ้นสวรรค์เหมือนกันกับคนไทยไหม ทำอย่างไรดี เอาละสิ จะสอบถามใครได้ล่ะทีนี้ อ้อ ท่านพญายมราชสิ ท่านสามารถให้คำตอบกับผมได้มากที่สุด เมื่อคิดได้ดังนี้ ผมก็กำหนดสมาธิจิต เพื่อลงไปกราบท่านพญายมราชในนรกเบื้องล่าง สิ่งแรกที่ผมไม่ลืมก็คือ ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งไปถึงท่านพญายมราชด้วยเทอญ หลังจากนั้นผมก็มานั่งอยู่ตรงบริเวณด้านหน้าของท่าน ผมก้มลงกราบท่าน* x9 r, `7 h d
ผม : “กราบสวัสดีท่านอีกครั้งครับ”: T I' s7 P8 H2 ~1 J& u. ^) M# @
ท่าน : “สวัสดีเหมือนกัน”
. F5 D# E( {% p5 T2 X2 b+ lผม : “ผมมีข้อสงสัยที่จะสอบถามท่านสักนิดครับ”) O) Z |: Y S6 h7 P' L
ท่าน : “มีอะไรเธอจงถามมา”0 Y, ^: B5 k$ }$ \
ผม : “ก็เรื่องที่ว่านอกจากคนไทยแล้วเนี่ย ยังมีชนชาติอื่นที่เขาตกนรกอีกไหม”
3 K% o8 v% j! C/ N5 a6 M4 Kท่าน : “มี ไม่ว่าจะเป็นชาติไหน ภาษาไหน ต่างก็ลงนรกแห่งเดียวกันนี่แหละ”
+ B: ~, y# H/ Y8 i! jผม : “อ้าว ! หรือครับ แล้วผมไม่เห็นความแตกต่างกันเลยละครับ”6 D8 c- M$ B/ ~, C
ท่าน : “ก็เธอติดกับลักษณะของคนไทยก็เลยเห็นแต่คนไทย”
- v5 a. k& Y& @8 }0 \ [ผม : “อ้อ ! ผมเห็นในหนังว่า นรกบางชาติเขามีความแตกต่างกับของคนไทย จริง ๆ แล้วมีความแตกต่างกันไหม”
( [1 d4 e1 v+ ^# U" }& Fท่าน : “ที่เธอเห็นนะเกิดจากจินตนาการเสียเป็นส่วนใหญ่”
) R {) ~" A1 B4 lผม : “บางทีก็เป็นผู้ดูแลนรกของต่างประเทศ อยากยึดสวรรค์มาเป็นของตน”9 A, R+ V. x+ B, Q9 j: z) L
ท่าน : “แล้วเธอเชื่อไหมละ”3 c J) e! m0 o8 v# x
ผม : “ไม่ครับ ผมเคยฟังมาว่า คนต่างชาติเมื่อเขาตายก็มารวมกัน ณ สถานที่แห่งนี้”
. u! n! e2 o( z) L7 U# Vท่าน : “เธอเข้าใจถูกต้องแล้ว”1 E6 {- y. t* `4 A2 @ a
ผม : “ผมมองไปรอบ ๆ ผมก็แยกไม่ออกอยู่ดีว่า ใครเป็นใคร เพราะทั้งรูปร่างก็คล้ายกันหมด คือตัวดำเหมือนเจ้าเงาะป่าไม่มีผิด แล้วผมจะแยกออกได้อย่างไร”
& r8 r' n8 W1 ?3 N3 J6 H* Tท่าน : “ก็นั่นอย่างไรละ เธอมองตามรูปร่างไงล่ะ แต่หากมองไปที่จิตเธอก็จะพบความแตกต่างว่า รูปร่างเดิมเขา
6 \' s1 H% I6 c" j5 |เป็นอย่างไร”9 z! A1 @# Q7 t! `
ผม : “อ๋อ ! เป็นอย่างนี้นี่เอง ท่านพอจะมีตัวอย่างให้ผมดูไหมครับ”
7 T5 [0 `) l! a7 P: |ท่าน : “มี เอาเรื่องอะไรล่ะ”
2 e3 Z, a% G' M% z! |. _, `ผม : “คงเป็นเรื่องของการฆ่าสัตว์ก่อนก็แล้วกัน”
/ T- @7 j7 S$ j& F% [ท่าน : ได้ ถ้าเช่นนั้นเธอมองไปบริเวณด้านขวาของเธอ $ ?2 I( C! r) L2 p) t4 r, k
ผมหันกลับมามองตรงบริเวณด้านขวามือก็ปรากฏร่างของชายคนหนึ่ง มีรูปร่างสูง ผิวคล้ำ ยืนกางแขน กางขา หลังพิงกำแพง ที่บริเวณขาและแขนทั้งสองข้างถูกตรึงด้วยโซ่ โอ้ คุณพระ สิ่งที่ผมเห็นต่อจากนั้นก็คือ นายนิรบาล 2 คน นำไม้ท่อนยาวประมาณ 3 ฟุต ขนาดประมาณข้อมือ กระหน่ำตี ที่เรียกว่า กระหน่ำก็กระหน่ำจริง ๆ เพราะต่างฝ่ายต่างตีแบบไม่นับ ร่างของชายคนนั้นโอนไปเอนมา หากไม่มีโซ่ที่ผูกไว้ที่บริเวณข้อมือและขาแล้วก็คงต้องกระเด็นไปไกลแน่ ๆ เพราะแรงที่ตีแต่ละที หนักหน่วงเอาการอยู่ เรียกว่าตีแบบสุดแรงเกิด เสียงของชายคนนั้นโหยหวน ฟังดูแล้วขนลุกชันไปทั้งตัว เสียงไม่เหมือนกับคนร้อง แต่เหมือนสัตว์มากกว่า เหมือนกับควายที่กำลังได้รับความทุกข์ทรมาน สิ่งที่ตามมาก็คือ นายนิรยบาลคนหนึ่งถือมีดที่มีความยาวประมาณ 1 ฟุต มากรีดไปตามตัวของชายคนนั้น เลือดที่เปรอะตามตัวว่า น่ากลัวแล้ว แต่เลือดสด ๆ ที่ไหลออกมาตามบาดแผลน่ากลัวกว่าไหลออกมาเหมือนน้ำหยดตามพื้นเต็มไปหมด ต่อจากนั้นนายนิรยบาลก็ลอกหนังของชายคนนั้นแบบสด ๆ ลอกจนหมดทั้งตัว เหลือแต่เนื้อแดง ๆ ที่ยืนอยู่เลือดสด ๆ ไหลนองพื้นไปหมด ต่อจากนั้นนายนิรยบาลที่ถือมีดก็นำมีดมาผ่าไปตรงบริเวณท้องของชายคนนั้น ตั้งแต่สะดือจนไปถึงหน้าอก ต่อจากนั้นก็นำเครื่องในออกมากองไว้ตรงแท่นศิลาที่อยู่ใกล้ ๆ หลังจากนั้นนายนิรยบาลก็ชำแหละเนื้อของชายคนนั้นออกมาเป็นชิ้น ๆ กองไว้ ตรงแท่นศิลาที่วางหนังกับเครื่องในไว้เมื่อสักครู่นี้ เมื่อหันไปดูชายคนนั้นอีกครั้ง ก็ปรากฏว่าเหลือแต่โครงกระดูก แต่ที่น่าแปลกใจก็คือยังมีเสียงร้องออกมาจากโครงกระดูกนั้นตลอดเวลา นายนิรยบาลเมื่อเห็นว่าชำแหละเนื้อออกมาหมดแล้วก็หันไปที่เครื่องในที่กองไว้แล้วหยิบหัวใจที่กำลังเต้นตุบ ๆ ชูขึ้นมาแล้วก็บีบจนหัวใจดวงนั้นเละคามือ ชายคนนั้นที่อยู่ในรูปของโครงกระดูก กรีดร้องออกมาจนสุดเสียง เป็นครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นนายนิรยบาลที่อยู่ตรงบริเวณนั้นก็นำน้ำชุบชีวิตมาพรมตรงบริเวณชิ้นส่วนของร่างกายที่บนแท่นศิลาและโครงกระดูก ก็ปรากฏเป็นร่างชายคนนั้นอีกครั้ง ชิ้นส่วนของร่างกายที่วางอยู่บนแท่นศิลาก็หายไป ผมละสายตาจากภาพดังกล่าวแล้วหันมาพูดกับท่านพญายมราช- p( {$ v' e, U6 C4 G
ผม : “ชายผู้นี้เขาทำกรรมอะไรครับ”
- K- i) d+ r$ x u* @ท่าน : “ชายผู้นี้เขาฆ่าควายเป็นอาชีพ ในบางครั้งควายที่เขาฆ่ายังไม่ทันตาย เขาก็ลอกหนังออกมาเลย ก็ต้องถูกลอกหนังบ้าง”
* \* M/ [+ S- X) E0 s9 F3 Rผม : “เขาต้องถูกลงโทษนานสักแค่ไหนครับ”
6 S6 N( L0 \2 z6 vท่าน : “ต้องถูกลงโทษแบบนี้ถึง 600 ปีมนุษย์ ส่วนดินแดนอื่นอีกเป็น 1,000 ปี หลายแดนกว่าจะหมดกรรมนับเวลาเกือบ 10,000 ปี กว่าจะขึ้นไปเมืองมนุษย์ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นมนุษย์นะ”' ~ U* Q1 d: X- X5 J
ผม : “น่าสงสารเขาอยู่นะครับ”
4 M, W8 L4 N" M; Q& uท่าน : “ทำอย่างไรได้เขามีความเชื่อแบบผิด ๆ เอง ก็ถือได้ว่าเขาเลือกทางของเขาเอง”
0 d- m) R9 G0 x' c; aผม : “แต่เมื่อเขาเกิดเป็นมนุษย์เขาก็จำไม่ได้อยู่ดีว่าเขาเคยกระทำผิดอะไรมา”0 _% e( d. @8 r3 Z' T
ท่าน : “นั่นก็ถือว่ามันเป็นกรรมของเขาเอง”! q9 J; }* o# g2 `) s( J C, j) s+ w
ผม : “มันก็ถูกแต่ถ้าหากเขาจำได้ว่าทำแบบนี้มันผิด ผมรับรองได้ว่าไม่มีใครที่ทำผิดอย่างแน่นอน”( S# d4 X" Z, x
ท่าน : “เราเข้าใจแต่มันเป็นกฎของธรรมชาติ เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นจะถูกบันทึกไว้ภายในจิตใต้สำนึกเหมือนกัน ที่มนุษย์เรียกมันว่า สำนึกผิดชอบชั่วดีนั่นอย่างไร”
' a9 t! ]; i4 B' B2 c; J+ w3 ]& @# tผม : “อ๋อ ! เป็นแบบนี้นี่เองมนุษย์ถึงมีความคิดแยกแยะได้ว่าแบบใดผิดแบบใดถูก แต่เพราะกรรมที่สนองช้าเกินไปเลย มองไม่เห็นว่าเป็นความผิดหรือถูก เลยเลือกที่จะทำชั่วดีกว่าเพราะผลตอบแทนรวดเร็วกว่า” g" z. O& f0 T/ Q, R
ท่าน : “ก็อย่างที่เธอเข้าใจนั่นแหละ คนที่มีบุญจึงเลือกที่จะไม่ลงมาเกิดกัน แล้วเธอมีคำถามเพิ่มเติมอีกไหม”
3 S9 R$ N) n& Jผม : “ครับ แล้วชาติอื่นๆ เขามารับโทษในดินแดนนี้เหมือนกันหรือเปล่า”
1 n4 e( R' D! l% Iท่าน : “ก็อย่างที่เข้าใจนั่นแหละทุกชาติทุกศาสนาต้องมาสู่ดินแดนแห่งนี้เหมือนกัน”
' k9 `, \& P) c5 E6 q5 fผม : “แล้วจากเรื่องราวที่ผมรับรู้มาว่า คนที่เขาเป็นชาติอื่นบางคนเขาเห็นว่านรกมีความแตกต่างจากคนพุทธเห็น”5 h" o, Z3 H( m" \; v* i
ท่าน : “ถูกต้องแล้ว เพราะบางชาติเขาทำสมาธิจิตยังมีกำลังไม่เต็มที่ สิ่งที่เขาเห็นเลยไม่ชัดเจนมากเท่าที่ควร”
& H! P- h* e% ^* vผม : “ผมเข้าใจแล้ว หมดคำถามแล้วครับ”9 C" _8 K# l* {3 q: m" d) M+ A& A9 p
ท่าน : “อย่างนั้นก็พักเรื่องราวไว้เท่านี้ก่อน หากมีปัญหาข้อสงสัยเธอก็ลงมาสอบถามได้”, K/ s& Y( [! ?. _: v1 F) s# n
* _, U5 R; C4 M; Z/ U3 U4 A
จากเรื่องนี้ผมได้ข้อสรุปที่ว่า ทุกชาติ ทุกศาสนา มีสถานที่แห่งการลงทัณฑ์สถานที่เดียวกัน แต่การมองแตกต่างกันไป ตามความเข้าใจของตัวเองเท่านั้น
; t5 {! d" `% p) \2 A |
|