Phyto Sc (NaturalNews) ความขัดแย้งรอบหนึ่งของโลกที่นิยมมากที่สุดสาร​​ให้ความหวานเทียมสารให้ความหวาน (NutraSweet, Equal) ยังคงบาง 30 ปีหลังจากที่สารเคมีได้กระแทกผ่านกระบวนการกำกับดูแลผลประโยชน์ยาแม้จะมีอันตรายที่ดีเอกสารของ และยังไม่ได้วันนี้หลายคนยังไม่รู้ประวัติศาสตร์สกปรกสารให้ความหวานของสารเคมีที่ไม่พูดถึงสิ่งที่สารให้ความหวานจะทำจริงจากและวิธีการที่ส่งผลกระทบต่อร่างกายและสมอง

หลาย, สารให้ความหวานเป็นเพียงอีกหนึ่งทางเลือกที่น้ำตาลองค์การอาหารและยาได้รับการอนุมัติที่จะปลอดภัยมีมิฉะนั้นมันจะไม่เป็นในตลาด แต่ความจริงเกี่ยวกับสารให้ความหวานเป็นที่น่ากลัวมากขึ้นรวมถึงวิธีสารให้ความหวานสารเคมีที่ได้รับการอนุมัติตลาด และมีมากขึ้นเพื่อเรื่องสารให้ความหวานที่คุณอาจไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วยการสมรู้ร่วมคิดของรัฐบาลที่มีความสนใจยาเสพติดที่มีประสิทธิภาพ

1) สารให้ความหวานจะถูกแปลงโดยร่างกายเป็นฟอร์มาลดีไฮด์สารเคมีที่ก่อให้เกิดมะเร็ง

ประกอบด้วยสามสารประกอบที่ไม่ซ้ำกันสารให้ความหวานเป็นสารเคมีที่เป็นพิษร่วมหมายถึงผลรวมของส่วนบุคคลที่มีการชี้แจงที่มีพิษร้ายแรงกว่าแต่ละคนด้วยตัวเอง และยังได้ในการแยกสามองค์ประกอบหลักที่พบในสารให้ความหวาน - กรด aspartic, ฟีนิลอะลาและเมทานอล - มี idiosyncratically พิษในสิทธิของตนเอง

เมทานอลฟรีโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นพิษสูงแปลงแรกในฟอร์มาล​​ดีไฮด์แล้วกลายเป็นกรดฟอร์มิเมื่อบริโภค ซึ่งแตกต่างจากเมทานอลที่พบในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และผลไม้และผักต่างๆ, เมทานอลที่ผลิตจากสารให้ความหวานที่ไม่ได้มาพร้อมกับเอทานอลซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้พิทักษ์กับเมทานอลเป็นพิษ โดยตัวมันเอง embalms เมทานอลที่อาศัยอยู่ในเนื้อเยื่อและความเสียหายของดีเอ็นเอและ สามารถก่อให้เกิดโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลืองมะเร็งเม็ดเลือดขาวและรูปแบบอื่น ๆ ของโรคมะเร็ง .

2) สารให้ความหวานที่ทำให้เกิดโรคอ้วนและการเผาผลาญอาหารซินโดรม

สารให้ความหวานเทียมที่ดูมักจะเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยน้ำตาลซึ่งหลาย ๆ คนตอนนี้จำได้ว่าเป็นสาเหตุของน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นและความผิดปกติการเผาผลาญอาหารเช่นโรคเบาหวานเมื่อบริโภคในส่วนที่เกิน แต่จำนวนของการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ได้พบว่าสารเคมีเช่นสารให้ความหวานที่อาจจะสร้างความเสียหายมากขึ้นขณะที่พวกเขาส่งเสริมการเพิ่มน้ำหนักในรูปแบบที่ไม่เกี่ยวข้องกับการบริโภคแคลอรี่

การศึกษา ที่ตีพิมพ์ในวารสารอยาก กลับมาได้ในปี 2013 พบว่าเมื่อเทียบกับน้ำตาลซูโครสรูปแบบของน้ำตาล, สารให้ความหวานเป็นจริงที่เลวร้ายยิ่งในแง่ของการส่งเสริมการเพิ่มน้ำหนัก การวิจัยที่คล้ายกัน ตีพิมพ์ในเยลวารสารชีววิทยาและการแพทย์ (YJBM) พบว่าสารให้ความหวานเปลี่ยนแปลงการผลิตตามธรรมชาติของร่างกายของฮอร์โมนเพิ่มขึ้นทั้งความอยากอาหารและความอยากน้ำตาล

3) เรแกนได้รับการแต่งตั้งข้าราชการองค์การอาหารและยาช่วยให้ได้รับสารให้ความหวานได้รับการอนุมัติแม้จะมีหลักฐานที่แสดงความเป็นพิษของ

เชื่อหรือไม่ว่า สารให้ความหวาน เป็นค้นพบโดยบังเอิญทำโดยนักวิทยาศาสตร์ที่ทำงานเกี่ยวกับการพัฒนาของยาเสพติดแผลสำหรับ GD เซิลร์และ บริษัท ซึ่งเป็น บริษัท ยาที่ได้มาในภายหลังโดยมอนซานโตในปี 1985 เมื่อนักวิจัยค้นพบว่า สารเคมีที่ มีรสชาติหวาน GD เซิลนำเสนอไปยังสหรัฐอเมริกาอาหารและยาได้รับการอนุมัติในเชิงพาณิชย์

แต่แรกการศึกษาความปลอดภัยดำเนินการเกี่ยวกับสารเคมีที่พบว่ามันจะทำให้เกิดอาการชัก Mal ที่ยิ่งใหญ่และความตายในลิงผลการวิจัยที่ได้รับการอนุมัติจาก องค์การอาหารและยา . เมื่อนักวิทยาศาสตร์ค้นพบองค์การอาหารและยาของตัวเองที่เป็นสารให้ความหวานที่ไม่ปลอดภัย GD เซิลทำกลยุทธ์รอให้ข้าราชการองค์การอาหารและยาใหม่ที่ได้รับการแต่งตั้งโดยสายโรนัลด์เรแกนที่จะบังคับให้สารเคมีที่ผ่านขั้นตอนการอนุมัติ

รายละเอียดของการทำธุรกรรมทางการเมืองนี้จะสะกดออกมาในเอกสารต่อไปนี้โพสต์ที่เว็บไซต์ของตัวเององค์การอาหารและยา แต่พอเพียงที่จะบอกว่าสารให้ความหวานที่ไม่เคยพิสูจน์แล้วว่าปลอดภัย มันเป็นเพียงผ่านการทุจริตว่าสารให้ความหวานเทียมนี้จบลงด้วยการหาทางลงกว่า 9,000 สินค้าอุปโภคบริโภคจำนวนมากที่ยังคงมีมันในวันนี้:

4) สารให้ความหวานที่ทำจากอุจจาระของดัดแปลงพันธุกรรม (GM) แบคทีเรียอี

อีกหนึ่งความจริงรบกวนเกี่ยวกับสารให้ความหวานเป็นที่ผลิต จากอุจจาระของดัดแปลงพันธุกรรมเชื้อแบคทีเรียอีโคไล . คล้ายกับกระบวนการหมัก, E. coli ที่มีการแก้ไขที่มียีนพิเศษที่ทำให้พวกเขาในการผลิตในระดับที่สูงผิดธรรมชาติของเอนไซม์พิเศษที่เป็นผลพลอยได้จากการผลิตฟีนิลจำเป็นสำหรับการผลิตสารให้ความหวาน

5) สารให้ความหวานข้ามอุปสรรคเลือดสมองอาจทำให้เกิดความเสียหายถาวรสมอง

สารให้ความหวานที่ประกอบด้วยประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์กรด aspartic, กรดอะมิโนแบบฟรีฟอร์มที่มีความสามารถที่จะข้ามอุปสรรคเลือดสมอง เมื่อจำนวนเงินส่วนเกินของสารนี้ผ่านเข้าสู่ร่างกายสารให้ความหวานที่เซลล์สมองจะทิ้งระเบิดที่มีส่วนเกินของแคลเ​​ซียม ผลที่ได้คือความเสียหายของเซลล์ประสาทและแม้กระทั่งการตายของเซลล์, ซึ่งสามารถนำไปสู่ความเสียหายของสมองร้ายแรง .

ในกรณีที่สัมผัสกับกรด aspartic ที่เรียกว่าเป็น aspartate สามารถก่อให้เกิดเงื่อนไขทางระบบประสาทเช่นโรคลมชักและโรคอัลไซเมและมีส่วนเกี่ยวข้องในการก่อให้เกิดโรคเช่นหลายเส้นโลหิตตีบ (MS) และภาวะสมองเสื่อม ความผิดปกติของต่อมไร้ท่อหรือการผลิตที่ไม่สมดุลหรือไม่เพียงพอฮอร์โมนนี้ยังมีการเชื่อมโยงกับการที่เรียกว่า "excitotoxin" แสงหรือการสัมผัสกับกรดอะมิโนแบบฟรีฟอร์มเช่น aspartate ที่ overstimulate สมอง