- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
; l8 s, r- n% ~3 S9 a ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
7 h9 _# x3 \, q เทวดา : ใช่
, X5 V* O T: u6 E7 i ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง; Q% @4 _* k3 R# b8 X/ o
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์# m/ }: u; R- e5 H G7 L
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
1 J3 H z9 }% j! t' o* Y8 D1 y เทวดา : ใช่+ c6 |" v/ {/ I& N U/ V& v4 u
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
" {0 A! j2 T2 ~( a# e5 ] เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์); i+ B9 {+ n5 P+ j" k; q6 j* U
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
* Z/ V' P/ i5 ^- r, t เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่% h' p" u/ H8 W% k% P4 J
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
& C7 I% f% p# J$ A r วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น
& S) j9 G) i4 ~# s5 k เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา) m) I8 b8 a( n% l# d
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
. p9 I; ]. w5 _. r, Z' X/ H พอได้บุญ
1 x+ U) g. M) `; I ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่3 v& M' B2 P( o3 P M5 m0 H
เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น
1 |3 h4 w M# X6 S; n5 ~1 X สุข9 ^, w4 T/ w( ?! \4 ?% A5 \
ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้ n. R7 [6 t& ~% I2 r
บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง. w- t- j4 i% c5 L3 w/ k4 B
ครับ ได้รับบุญตรงไหม
9 ^7 c( X; d F8 q! a เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
% p6 j8 a* x& Z6 N/ ` |. M6 e- y ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี 3 [" N' x& t! @( S3 i( _8 ]0 H
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา# m7 e, C z6 [0 e
ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
1 e$ R( h' r n9 `' j. ] ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว* Y- |6 a; V, _, N& Y
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้% `+ E7 ?; v/ m1 C
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!9 q9 s* Z& p/ n$ N0 r
เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
! }! D9 }6 C- M เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก1 w$ q. o* {- J( r) T, V- @$ Q
ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ4 W/ E9 Q7 O0 S- P7 R8 o
|
|