- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน* c1 V* H6 g( _- P9 l5 @
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
" S/ }" R& e9 B" e เทวดา : ใช่7 [+ @# N8 _: O4 r
ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
9 @, T! O; i/ c% _+ m เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์
8 n8 W, O, w0 Q c5 w- v ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ/ }8 j2 |% x9 t5 Y. e- b
เทวดา : ใช่9 w+ `( i, u7 R; @6 ]
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน! u, l6 w3 _/ C% j+ s) \1 W
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)
4 y# K! N! X" d; x7 i; h ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
) ~# |+ P- H5 v/ Y6 Q: b4 ]0 f5 u เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่! d: \1 b& W- K7 b J/ |' N
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี0 b5 @0 a0 a3 F
วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น' h0 L' S+ l v/ G: w
เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา. j+ q; o8 n0 D8 v F; H
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา7 Z' D% U+ G4 t% t6 P
พอได้บุญ3 K3 L1 t( d( k! f
ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
" ?6 L+ i9 C' s1 c2 x6 W' g/ u เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น" A9 B' Y5 f1 r5 N- _
สุข6 r& t9 o" T4 G$ j8 c" w7 s8 ^
ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้+ G% Q, o7 K' F" c9 _8 V$ F
บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
_: `) b& M$ r' N4 c. u ครับ ได้รับบุญตรงไหม- l: W; i/ f( z2 @7 S q1 k9 @! o! p
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย% R8 Y/ h- C: a1 N
ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
& \( X$ R7 A0 i, k) { เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา, Q, E7 V) z& m4 F+ ]3 x* [3 e
ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่% A2 L: B( \* }, _; d4 C* o7 P9 G4 c3 D
ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว- U9 f6 b' G/ O+ Y# T" {0 M8 r
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้4 z( e: |: g* u( F
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!3 V8 M: r: j) ]# M" } m1 V
เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ" p% q( o, T1 r8 L
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
0 U% U4 a# [- x4 c4 u) `3 ^# } ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
6 G! @* j I# I% F: V+ _2 J |
|