เปรตจากวัด

เมื่อวันเข้าพรรษาปี 2553 ที่ผ่านมานี้ทางโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่มีกิจกรรมการแห่เทียนพรรษามาถวาย ณ วัดที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่ หลังจากกิจกรรมแห่เทียนเสร็จแล้วก็เป็นพิธีถวายเทียนพิธีก็ได้ดำเนินไปตามปกติเมื่อเวลาถวายเทียนผมได้กลิ่นอะไรแปลกๆ มากระทบที่จมูกผมคิดว่าที่มาของกลิ่นไม่ธรรมดาแน่ๆ ผมทำการอุทิศบุญให้ก่อนเป็นอันดับแรก เมื่อพิธีถวายเทียนเสร็จสิ้นลงผมได้เดินหลบออกมาด้านนอกของสถานที่ทำพิธีด้านนอกของสถานที่นั้นเป็นเมรุเผาศพพอดีมีพี่อีกคนหนึ่งถามผมว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะพี่ก็รู้สึกอะไรบางอย่างเหมือนกัน ผมบอกขอเวลาสักครู่ผมกำหนดจิตให้สงบสักครู่สิ่งที่พบคือเปรตตัวสูงเท่าปล่องเมรุยืนอยู่ตรงเมรุนั้นเองมีอยู่ 3 ตน แล้วสัมภเวสีอีกด้วยผมบอกมีพี่ที่มาด้วยและชี้มือให้เขาดูเขามองตามที่มือชี้ไปเขาบอกว่ามองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ผมบอกเดี๋ยวผมเล่าให้ฟังขอคุยกับพวกเขาก่อน ผมกำหนดจิตอีกครั้งเพื่อคุยกับเขาผมไม่ลืมว่าต้องอุทิศบุญให้ก่อน ผมจัดการอุทิศบุญเป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงขอคุย( N* ]7 a- ?4 C1 m* e
ผม : สวัสดี ผมขอคุยด้วยได้ไหม
+ U4 A5 u! F6 r8 x. N( _เปรต : ได้สิ พวกเรายินดี
7 y; O- p* w/ _ผม : พวกท่านมาอยู่ตรงนี้นานแล้วหรือ3 h; _; e5 P4 ^$ W' \
เปรต : นานประมาณ 1 ปี แล้ว
/ n& [  [8 @0 ]; M& i' dผม : ท่านไปอยู่ที่ไหนมา1 k, j& M* v5 u0 ^- p6 D6 i
เปรต : เราพึ่งมาจากนรก; l8 W2 n6 X# @& N+ g" \6 A6 b
ผม : ได้รับบุญที่ได้จากผมไหม- w. w# ~( T: _. U% w
เปรต : ได้รับ ดีจังเลยเราไม่เคยได้รับอย่างนี้เลย
- |2 v7 f& s- h8 iผม : ดีไหมล่ะ
% G+ p3 L" p1 f/ Wเปรต : ดีสิ/ c3 Y3 `4 U: K, l
ผม : แล้วเคยรับจากคนอื่นแบบนี้ไหม/ J$ _0 l3 p- q
เปรต : เคย แต่ไม่มากแบบนี้ แบบนี้ได้มากกว่า" P+ g! O" F: l
ผม : ใครส่งมา
3 s" S: y  O1 [5 }เปรต : ไม่รู้ มาจากฟ้า มา 2 ทิศ' M, ^6 Q: M4 C' {
ผมนึกอีกทิศหนึ่งน่าจะเป็นของอาจารย์ผม ส่วนอีกทิศน่าจะเป็นของผมเอง3 t; K5 a1 r' p$ r
ผม : แล้วกินอยู่กันย่างไร
$ C6 L* ?% A1 W, aเปรต : ถ้าเป็นวันพระก็อนุโมทนาเอา อย่างวันนี้ก็อนุโมทนาบุญที่เขาทำเอาเอง1 B- W  L) [* |$ b5 {3 ~
ผม : ถ้าไม่ใช่วันพระล่ะ
5 T1 q% Y7 a/ Qเปรต : ก็อดกิน แต่พักหลังมีบุญมาจากฟ้าอีกก็ดีหน่อย% z5 ?9 q% [7 \
ผม : ถ้าหิวทำอย่างไร
; \7 J& u% }- ]) y6 a1 dเปรต : วันไหนที่มีศพมาตั้งที่ศาลา ก็อาศัยกินศพ
# j6 `! D( q! _& a: I1 Zผม : กินศพ8 M9 ?" O* r6 o) F0 C3 a) N
เปรต : ใช่ กินศพ ก็มันหิวนี่ ขโมยกินก็ไม่ได้ก็ต้องกินศพเพราะศพไม่มีเจ้าของกินได้
3 U. S3 v* F% @: `ผมสลดใจนิ่งเงียบไม่รู้จะพูดอะไร เพราะมันแน่นที่อกบอกไม่ถูก
+ Q2 V' q9 O, L5 Aผม : งั้น รับบุญจากผมก็แล้วกัน
2 Y+ M! b# p, w0 X1 I& f* _& xผมอุทิศบุญให้ประมาณ 10 ครั้ง จนเขามีสภาพที่ดีขึ้น ต่อจากนั้นผมอุทิศบุญอีกประมาณ 5 ครั้ง เขาเปลี่ยนสภาพเป็นเทวดา เขามาลาและจากไป ผมได้เล่าให้พี่เขาฟังเขาสังเวชใจอย่างมาก
4 K% ~( ^! h( h$ Y  B7 f; g3 H        ผลแห่งบาปอย่าคิดว่าไม่มีผล ถึงบาปนั้นจะน้อยก็ตาม และอย่าดูถูกผลแห่งบุญเช่นกัน แม้น้อยนิดไม่ว่าจะเป็นบุญหรือบาปก็ให้ผลตอบแทนเช่นกัน6 M  Z+ @5 l* o; V
        ประสบการณ์เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่น้อยคนนักที่สามารถพิสูจน์ได้ แต่ใช่ว่าจะไม่มีคนที่พิสูจน์ไม่ได้ บาปบุญคุณโทษอยู่ที่การกระทำ เมื่อกระทำลงไปแล้วยากที่จะกลับไปแก้ไขได้ เราสามารถช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นด้วยวิชาแห่งบุญ คือการอุทิศบุญ การเบิกบุญ เราสามารถกระทำโดยมิต้องเสียค่าใช้จ่ายใดทั้งสิ้น อาศัยจิตที่มั่นคงต่อพระพุทธศาสนา คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หากจิตใจเรามั่นคงสิ่งดี ๆ ก็จะกลับมาตอบแทนท่านเอง เอาเป็นว่าถ้ามีเหตุการณ์ที่เป็นประโยชน์ และน่าสนใจผมจะนำมาเล่าใหม่
* Z+ f+ _# R* h

โมทนาสาธุค่ะ

ถ้ามีโอกาส ไปวัด คราวหน้า จะลองอุทิศให้เปรตดูมั่งค่ะ

อนุโมทนา สาธุค่ะ ทำให้มองเห็นภัยในวัฏฏะสงสารเลยค่ะ ไม่แน่นักหากเกิดอีกยามอกุศลกรรมส่งผล เราอาจทำผิด พูดผิด คิดผิด จนต้องกลายเป็นเปรตแบบนั้นก็ได้ ดังนั้นขอไม่เกิดอีกดีกว่า ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาบอกค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุครับ        คิดไม่ออกเลยครับ น่าสงสาร

ขอไม่เกิดแบบคุณจิดาภาค่ะ สาธุค่ะ ไม่อยากต้องเจอทุกข์แบบนี้ค่ะ..